به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز دوشنبه شانزدهم تیرماه در حالی چاپ و منتشر شدند که حضور جواد ظریف در مجلس شورای اسلامی و حواشی برخورد تعدادی از نمایندگان با او به تیتر یک بیشتر روزنامههای امروز تبدیل شده است.
روزنامه اصولگرای رسالت تیتر پایان زنگ انشا را برای آن انتخاب و اعتماد اصلاح طلب از عبارت تخریب، توهین و تهاجم به ظریف در جلسه علنی مجلس استفاده کرده است. شرق عنوان ایستادن در برابر تهمتها را در کنار تصویر ظریف قرار داده و کیهان تیتر راستیآزمایی اظهارات ظریف در مجلس را در مرکز صفحه نخست خود گنجانده است.
نیت استیضاح رئیس جمهور از یک سو و التهابات بازار ارز و ادامه تراژدی زاگرس، از مواردی است که در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم؛
روزنامه ایران در یادداشتی با عنوان آقای توکلی، شما چرا؟ در شماره امروز خود نوشت: آقای احمد توکلی از جمله شخصیتها یا چهرههای سیاسی و اقتصادی است که حضور در مسئولیتهای مختلف از جمله دولت، مجلس و حالا مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه خود دارد. به واسطه همین حضور مستمر در مسئولیتها میتوان او را مصداق مدیران سرد و گرم چشیده یا اصطلاحاً استخوان خرد کرده نظام دانست و سر بزنگاهها و بحرانها از اندوختههای آنها بهره برد. در حقیقت امثال آقای توکلی پابه سن گذاشتههایی هستند که میتوانند راهنما و مشاور خوبی برای سیاستمداران یا مدیران جوانتر باشند. ایشان از جمله منتقدان سیاستهای دولت روحانی است و به طرق مختلف هم انتقادهای خود را یا به صورت علنی یا خصوصی به دولتمردان انتقال داده است. اشاره به این موارد در حقیقت مقدمهای است برای بیان این نکته که به فراخور همین تجربیات و اندوختههای چند دههای و اینکه حالا جزو ریش سفیدان یک مجموعه سیاسی است، هم مسئولیت و هم انتظارات از ایشان بیشتر است و مصداق همان مثل معروف، در حکم خشت خام است در برابر آئینه جوانترها.
او دیروز درباره طرح سؤال از رئیس جمهوری یک قدم هم به پیشتر گذاشته و گفته با استیضاح رئیس جمهوری بیشتر موافق است. به هر حال از چند نماینده شاید فاقد تجربیات سیاسی و دوراندیشیها و حتی مطلع از ساز و کارهای استیضاح و تأثیرات بیرونی بر آن چندان انتظاری نیست؛ آنها تصور میکنند در برابر شعارها و وعدههایی که در ایام انتخابات دادهاند یا برای آنکه مورد توجه بیشتر رسانهها قرار گیرند، حالا باید متهمی پیدا کنند و رگهای گردن را کلفتتر و اقدامات پر سر و صداتر را انتخاب کنند. خیلی هم حرجی بر آنان نیست که ندانند استیضاح رئیس جمهوری آن هم در سال آخر مسئولیت خود و در شرایطی که کشور درگیر یک مواجهه سخت داخلی و خارجی با بیماری کرونا و اعمال فشارهای خارجی است، تصمیمی نیست که چند نماینده به تنهایی بگیرند و مجموعه نظام هم نسبت به آن موضعی نداشته باشد. بماند که اساساً کلید زدن چنین طرحی و تهیه امضاها و اجرایی شدن آن چه بسا چند ماه به طول بینجامد و در صورتی که حتی موفق هم بشود تا انتخابات ریاست جمهوری، معاون اول همین رئیس جمهور باید عهدهدار امور اجرایی کشور شود. در حقیقت طرح استیضاح بجز همان شوآفهای تبلیغاتی و یا رو کم کنیهای سیاسی و جناحی تأثیر دیگری حداقل معطوف به آنچه دغدغه مدعیان است، ندارد. حال چنانچه گفته شد بر نمایندگان کم تجربه حرجی نیست، اما همین مهم را نمیتوان به چهرههایی مثل احمد توکلی هم تعمیم داد. اتفاقاً از امثال ایشان انتظار میرود که این قبیل موارد و بخصوص تبعات چنین ماجراجوییهای پر هزینه را به جوانترها گوشزد کنند. این انتظار در حقیقت معطوف به مسئولیت اجتماعی و سیاسی آقای توکلی است که شرایط موجود کشور را نه از زاویه رقابتهای جناحی و انتخاباتی که از منظر مصلحت نظام و مردم ارزیابی کنند. پیش از این در سال ۹۷ تعدادی از اعضای خبرگان رهبری در دیدار با رهبر معظم انقلاب پیشنهاد داده بودند نهادهای زیرمجموعه ایشان بخشی از وظایف دولت را برعهده بگیرند و به تعبیر عزتالله ضرغامی یک دولت پنهانی شکل بگیرد، نهادهای زیر نظر رهبری از جمله بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام و... بیایند و کارهای اقتصادی دولت را برعهده بگیرند که رهبر انقلاب به جد با آن مخالفت کردند.
رهبر معظم انقلاب ۲۲ مرداد ۹۷ با تأکید بر اینکه همواره از دولتها حمایت کردهاند و از این دولت نیز حمایت میکنند، تأکید کردند: «هرکسی که اعلام کند ما به بنبست رسیدهایم، یا جاهل است و یا حرف او خائنانه است... آنها که میگویند دولت باید برکنار شود در نقشه دشمن نقش آفرین هستند. دولت باید سر کار بماند و با قدرت، وظایف خود را در حل مشکلات انجام دهد.»
صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در سرمقاله امروز روزنامه جهان صنعت با عنوان استیضاح نمایشی نوشت: جلسه دیروز مجلس و نحوه برخورد نمایندگان با وزیر امور خارجه به قدر کافی گویای نحوه تعامل مجلس و دولت بود. کاملا روشن است که نمایندگان جریانات تندرو که نفوذ زیادی در مجلس یازدهم دارند، بنا ندارند هیچ حرف و جمله مثبتی نسبت به ظریف و سیاست خارجی ایران ابراز کنند یعنی اگر آقای ظریف بگوید زغال سیاه است و ماست سفید، نمایندگان تندرو به او معترض میشوند.
از این روی، بهتر است آقای ظریف پای هر سیاستی که طبق نظر کارشناسان مسائل سیاست خارجی و هماهنگی و همفکری سایر اعضای دولت در راستای منافع ملی تشخیص میدهند، ایستادگی کنند و به نظر تندروهای مجلس توجه زیادی نکنند.
تنها چیزی که این گروههای سیاسی از ظریف میخواهند این است که حرفهای انقلابی بزند و شعار دهد و ژست بگیرد. مثلا مرگ بر آمریکا بگوید و بر نابودی اسراییل و عربستان اصرار کند یا اینکه بگوید برجام خطا بود و ما تحت هیچ شرایطی حاضر به مذاکره نیستیم و…. تا زمانی که ظریف ادبیات اینچنینی را تولید کند، تندروها با او مخالفت نمیکنند، اما اگر روزی فرضا بگوید که نابودی اسراییل وظیفه جمهوری اسلامی ایران نیست یا جملهای با این مضمون، یقینا فردای آن روز به مجلس احضار میشود و باید پاسخ دهد.
بر این اساس آقای ظریف نباید توجهی به مجلس و نمایندگان تندرو داشته باشد، زیرا اینها نسبت به هر کلام غیررادیکال معترض میشوند و او را به مجلس فرامیخوانند. البته این رویه مجلس کاملا قابل پیشبینی بود و از همان ابتدا هم انتظار داشتیم که این مجلس قبل از تایید اعتبارنامههای آقایان تیغ از نیام برکشد و حملهور شود. دلیلش نیز روشن است و چیزی نیست غیر از آنچه تندروها سالها دنبال کردهاند و همه دشواریها و مشکلات مملکت را ناشی از عملکرد دولت و روحانی بدانند.
چندین سال است که شاهدیم جریان تندرو فقط و فقط انگشت اتهام خود را در رابطه با وضعیت خراب کشور متوجه روحانی کرده و به حملات خود ادامه داده است. در این شرایط این احتمال جدی است که از استیضاح روحانی صحبت کنند و خواستار برکناری وی شوند. اما فکر نمیکنم که استیضاح روحانی جدی باشد و مجلس رای به برکناری او دهد یعنی تصور نمیکنم مقامات ارشد نظام این اجازه را به مجلس بدهند. این یک نمایش است و عموما به خاطر آنکه به طرفداران خود بگویند ما خیلی انقلابی عمل کردهایم و همه مصیبتها هم زیر سر روحانی و دولت اوست. این وضعیت نیز تا یک سال آینده که عمر دولت دوازدهم باقی است، ادامه خواهد داشت.
سوال اساسی، اما این است که وقتی دولت روحانی تمام شد، آقایان چه خواهند کرد به خصوص با این وضعیت درآمدی کشور؟ به هر حال ما در ابتدای ماه چهارم سال هستیم و هنوز معلوم نیست حدود نیمی از درآمدهای بودجه سال ۹۹ از کجا قرار است تامین شود!
البته بد نیست قدرت یکپارچه شود و مجلس و دولت در اختیار تندروها قرار گیرد. در این وضعیت لااقل پای روحانی و ظریف وسط نیست که همه مسائل را گردن آنان بیندازند.
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در بخشی از سرمقاله امروز این روزنامه نوشت: دیروز آقای ظریف که برای گزارش کار وزارت امور خارجه کشورمان در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی حضور یافته بود، به مسائل و موضوعاتی اشاره کرده و درباره آنها توضیح داد که بعضاً یکصد و هشتاد درجه با واقعیات فاصله داشت!
جناب ظریف بسیاری از اقدامات وزارت خارجه را مورد تائید رهبر معظم انقلاب معرفی کرد که تیتر یک کیهان امروز با عنوان «راستیآزمایی اظهارات ظریف در مجلس» به فاصله میان ادعای ایشان با واقعیات اختصاص دارد و از این روی در وجیزه پیشروی سخن دیگری در میان است. بخوانید!
۱- اگر آقای ظریف اقدامات و عملکرد وزارتخانه تحت مسئولیت خود را قابل دفاع میدانند چرا از خودشان مایه نمیگذارند و با ارائه اسناد متقن و دلایل محکم از آن دفاع نمیکنند؟ و چنانچه عملکرد وزارت خارجه را ناموفق ارزیابی میکنند چرا آن را به حضرت آقا نسبت میدهند؟! یعنی دقیقاً همان راهکاری که جناب رئیسجمهور نیز بارها برای توجیه ناکارآمدیهای دولت به آن متوسل شدهاند!
۲- نگارنده با اهانت برخی از نمایندگان به جناب ظریف و دروغگو نامیدن ایشان موافق نیست، ولی تاکید حضرت آقا بر صادق و شجاع بودن ایشان نیز نمیتواند نشانه عملکرد قابلقبول وزارت خارجه باشد، چراکه یک انسان میتواند مؤمن و راستگو و حتی شجاع باشد، ولی در مسئولیتی که بر عهده گرفته کارآمد نباشد و مثلاً به راحتی سرش را کلاه گذاشته و فریبش بدهند یعنی همان ترفندی که آمریکا در مقابل تیم مذاکرهکننده کشورمان به کار گرفت و برجام سراسر خسارت و فاجعه را به آنان تحمیل کرد. به عنوان مثال -و فقط یکی از دهها نمونه دیگر- حضرت آقا در آغاز سال ۹۴ تأکید فرمودند که؛ لغو تحریمها پس از اجرای توافق، خدعه آمریکایی است، ولی آقایان همه امتیازها را دادند و درمقابل وعده نسیه لغو تحریمها را گرفتند و نتیجه آنکه نه فقط تحریمها لغو نشد بلکه دهها تحریم دیگر هم به آن اضافه شد! و بیتوجهی تیم مذاکرهکننده کشورمان به هشدار حضرت آقا باعث شد آمریکا کلاه گشادی را که تدارک دیده بود به آسانی بر سر تیم مذاکرهکننده مؤمن و شجاع و راستگوی کشورمان بگذارد! یعنی بازهم به توصیه رهبری که فریب لبخند دشمن را نخورید توجه نکردند و شد آنچه نباید میشد! و یا حضرت آقا ۱۱ شرط برای توافق تعیین و ابلاغ فرمودند، آقایان به کدامیک از آنها عمل کردهاند که حالا ناکامی و ناتوانی خود را به حساب حضرت ایشان مینویسند؟! آقای ظریف! چرا نمیفرمائید که حضرت آقا با صراحت اعلام کرده بودند به مذاکره با آمریکا خوشبین نیستند و نگران خدعه و نیرنگ آنها هستند؟! و آقایان امضای کری را تضمین میدانستید! و یا مگر نفرمودند «من به برجام به صورتی که عمل و محقق شد اعتقادی نداشتم و این را به رئیسجمهور و وزیر خارجه هم گفتم»؟ چرا نمیفرمائید حضرت آقا به شما چه گفتند؟! و یا... .